Als we beginnen met de historische avant-garde, het modernisme en het
expressionisme waren de belangrijkste vertegenwoordigers; de Brit George Tyrell
en de Franse theologen Joseph Turmel en Alfred Firim Loisy van het modernisme.
Van het expressionisme was de kunstenaarsgroep
van Die Brücke met de architectuurstudenten
Ernst Ludwig Kirchner, Erich Heckel, Karl Schmidt-Rottluff en
Fritz Bleyl. De opkomst van de nieuwe stromingen aan het begin van de twintigste
eeuw had te maken met de verwarde tijd
die er heerste. Het dagelijkse leven veranderden ook door de snelle
technologische ontwikkelingen. De Historische avant-garde ontstond mede doordat
de auteurs vonden dat de nieuwe wereld ook om een nieuwe kunst vroeg.
Paul van Ostraijen een dichter die de poëzie wilde vernieuwen. Je kon
het al meteen merken aan de manier van opschrijven. Hij begon met meer alinea’s
en zijn gedichten waren vaak over kwetsbare situaties. Hij ging dieper in het
onderwerp zelf en stelde zich kwetsbaar op.
De Avant-Gardenisten stelden zich een kunst voor die de straat op ging
en het liefst ophield een gewone kunst te zijn. De dada-beweging ging hier ver
in. Zij waren niet van de gedrukte boeken presenteren in plaats daarvan was er
een ‘dadaïstische veldtocht’. Tijdens 1 van hun voorstellingen werd ‘de
grootste malligheid’ uitgehaald een van hun vertegenwoordigers schreeuwt lustig
voort in de zaal. Hij maakt de meest rare en vreemde geluiden, waarop hij veel
reacties kreeg.
Het modernisme de verzamelnaam van de nieuwe stromingen in de twintigste
eeuw. De schrijvers van het modernisme waren pessimistisch dit had ook zo zijn
redenen. Het was namelijk zo dat het modernisme heel erg veel op de
werkelijkheid leek, het was alleen niet altijd zo mooi verteld. De eerste
indruk van de mensen was dan ook afschrikkend, maar uiteindelijk sloeg het toch
aan bij het grote publiek. De modernistische schrijvers hadden dan ook een
boodschap in hun romans. Zij wilde de tijd van veel onrust en spanning
beschrijven. Er waren veel ontwikkelingen op dat moment, maar ook dreigde er
een wereldoorlog aan te komen. Dit werd beschreven in de romans.
De gedichten met elkaar vergelijken
De gedichten van Paul van Ostarijen kan ik niet vergelijken met Tonnus
Oosterhoff. Bij Tonnus Oosterhoff krijg je een ander beeld. Aan zijn gedichten
zijn geluidsfragmenten toegevoegd, doordat krijg je al een ander beeld en
gevoel. Daarnaast zijn, zijn teksten naar mijn mening anders dan die van Paul
van Ostrarijen de boodschap wat achter zijn gedichten ligt is heel anders.