Opdracht B: Twintigste Eeuw, nieuwe stromingen

Als we beginnen met de historische avant-garde, het modernisme en het expressionisme waren de belangrijkste vertegenwoordigers; de Brit George Tyrell en de Franse theologen Joseph Turmel en Alfred Firim Loisy van het modernisme. Van het expressionisme was de  kunstenaarsgroep van Die Brücke met de  architectuurstudenten Ernst Ludwig Kirchner, Erich Heckel, Karl Schmidt-Rottluff en Fritz Bleyl. De opkomst van de nieuwe stromingen aan het begin van de twintigste eeuw had te maken met de verwarde  tijd die er heerste. Het dagelijkse leven veranderden ook door de snelle technologische ontwikkelingen. De Historische avant-garde ontstond mede doordat de auteurs vonden dat de nieuwe wereld ook om een nieuwe kunst vroeg.
Paul van Ostraijen een dichter die de poëzie wilde vernieuwen. Je kon het al meteen merken aan de manier van opschrijven. Hij begon met meer alinea’s en zijn gedichten waren vaak over kwetsbare situaties. Hij ging dieper in het onderwerp zelf en stelde zich kwetsbaar op.



De Avant-Gardenisten stelden zich een kunst voor die de straat op ging en het liefst ophield een gewone kunst te zijn. De dada-beweging ging hier ver in. Zij waren niet van de gedrukte boeken presenteren in plaats daarvan was er een ‘dadaïstische veldtocht’. Tijdens 1 van hun voorstellingen werd ‘de grootste malligheid’ uitgehaald een van hun vertegenwoordigers schreeuwt lustig voort in de zaal. Hij maakt de meest rare en vreemde geluiden, waarop hij veel reacties kreeg.
 
Het modernisme de verzamelnaam van de nieuwe stromingen in de twintigste eeuw. De schrijvers van het modernisme waren pessimistisch dit had ook zo zijn redenen. Het was namelijk zo dat het modernisme heel erg veel op de werkelijkheid leek, het was alleen niet altijd zo mooi verteld. De eerste indruk van de mensen was dan ook afschrikkend, maar uiteindelijk sloeg het toch aan bij het grote publiek. De modernistische schrijvers hadden dan ook een boodschap in hun romans. Zij wilde de tijd van veel onrust en spanning beschrijven. Er waren veel ontwikkelingen op dat moment, maar ook dreigde er een wereldoorlog aan te komen. Dit werd beschreven in de romans.

De gedichten met elkaar vergelijken

De gedichten van Paul van Ostarijen kan ik niet vergelijken met Tonnus Oosterhoff. Bij Tonnus Oosterhoff krijg je een ander beeld. Aan zijn gedichten zijn geluidsfragmenten toegevoegd, doordat krijg je al een ander beeld en gevoel. Daarnaast zijn, zijn teksten naar mijn mening anders dan die van Paul van Ostrarijen de boodschap wat achter zijn gedichten ligt is heel anders.