Zeventiende eeuw: liefde in woord en beeld
Letterlijk betekent het embleem een afdruksel. Emblemen zijn activerende
vormen van de literatuur. In Nederland werd emblematiek populair in de
zeventiende eeuw daar gingen auteurs en beeldende kunstenaars met elkaar gingen
samenwerken. Het werd ook populair omdat de teksten in het Nederlands werden
vertaald mensen kregen er interesse in en wilde er meer over te weten komen.
Wanneer we spreken over de bekendste embleemschrijvers in Nederland
komen al gauw de namen Peter Rubens en Jacob Cats tevoorschijn. Wat vaak opvalt
is dat de emblemen gaan over de liefde, maar dit gaan meestal over de
ongelukkige liefde. Een goed voorbeeld is het verhaal van de minnaar, Petrarca
die dit mooie poezie gedicht had gemaakt.
De boodschap is echter in dit verhaal dat de minnaar niet moet opgeven
en de vrouw niet te snel moet toegeven.
Een embleem bestond
uit een tekst en een plaatje. Dit is omdat het woord en beeld worden
gecombineerd. Het bestaat uit drie delen: een afbeelding, een 1regelige tekst
en een langer onderschrift in poëzie of proza. Als lezer moet je deze drie
combineren om het idee van de embleem te begrijpen.
Mijn Embleem:
Verdriet
Verdrietig was ik niet
Maar vandaag weer wel
Huilend in een hoekje
Opzoek naar mezelf
Hoe zou ik mij morgen voelen
Niemand die het kan zeggen
De woorden die niks uit kunnen leggen
